.NET Remoting - podsumowanie

Home

W ostatnim czasie kilkukrotnie rozmawiałem, odpowiadałem na pytanie dotyczące przekazywania danych z serwera do klienta i w drugą stronę przy użyciu .NET Remoting. W poście tym chciałbym zebrać wszystkie informacje i przedstawić w spotaci klarownej tabelki. Dalej będę używał skrótu MBVO (ang. Marshal by value object) dla określenia obiektów klas przekazywanych przez wartość oraz MBRO (ang Marshal by reference object) dla określenia obiektów klas przekazywanych przez referencję. Klasy obiektów MBVO oznaczone są atrybutem SerializableAttribute, a klasy obiektów MBRO dziedziczą po MarshalByRefObject i ewentualnie mogą być oznaczone atrybutem SerializableAttribute ale jest to zbyteczne.



Metody obiektów MBVO wykonują się zawsze lokalnie dla wywołującego. Metody obiektów MBRO wywołują się albo lokalnie albo zdalnie dla wywołującego w zależności od tego czy pracuje od z oryginalnym obiektem czy z proxy do niego.

W przypadku obiektów MBVO zarówno klient jak i serwer muszą znać pełną definicję klasy obiektu. Serwer po to aby utworzyć obiekt i przekazać go do klienta, a klient aby odtworzyć go po swojej stronie. W przypadku obiektów MBRO nie jest to konieczne ponieważ obiekty te szeregowane są przez proxy. Aby utworzyć proxy wystarczy znajomość interfejsu. Dokładną definicję klasy musi więc znać tylko strona udostępniająca obiekt tej klasy.